Een grafische rekenmachine is in eerste instantie een rekenhulp. Daarnaast gebruik je 't als tabellenboekje. Maar je kunt het ook gebruiken als een experimenteertuintje voor van alles en nog wat.
Volgens mij wordt de teloorgang van de rekenvaardigheden of de verminderde algebraische vaardigheden niet veroorzaakt door het gebruik van GR.
De manier waarop leerlingen en docenten dat gebruiken zijn misschien wel symptomen van verkeerd wiskundeonderwijs. Ik geef toe dat veel opgaven door het gebruik van de GR weinig meer met wiskunde te maken hebben, maar je kunt je afvragen of dat een noodzakelijkheid is.
Of zou je je wiskundeonderwijs zo kunnen inrichten dat je ondanks GR je toch echt bezig moet houden met wiskunde en niet met tekstverwerken voor gevorderden....? Dat je de GR juist gebruikt als hulpmiddel? Het is soms zelfs juist heel goed om de beperkingen van de GR te bespreken omdat je daarmee juist de superieuriteit van de menselijke geest heel eenvoudig kan aantonen...:-)
Eigenlijk vraag ik me af waarom we niet hebben vastgehouden aan de 'afspraak' dat bij wiskunde een 'berekening' gewoon een exacte berekening is? Ik vind nog steeds dat 'berekenen' en 'benaderen' verschillende dingen zijn. 't Is allebei wiskunde, maar e² als antwoord is toch wel veel mooier, korter, makkelijker en exacter..:-)
Net als bij de 'gewone rekenmachine' moeten leerlingen maar leren wanneer de rekenmachine 'handig' is en wanneer niet. De teloorgang van de wiskundige vaardigheden en de versmurfing in het algemeen wordt niet veroorzaakt door de GR of formulekaart maar door de manier waarop 'men' meent leerlingen wiskunde te moeten leren. Pak het probleem bij de wortel aan en doe niet aan symptoombestrijding...
In dat geval heb ik geen bezwaar tegen de GR, integendeel. Het is een grappig dingetje, net al een magnetron, je kan er van alles mee, behalve koken...:-)
