Veel 'letters' in de wiskunde zijn namen voor abstracties: het punt $A$, de lijn $p$, de vector $v$, de matrix $A$, de gebeurtenis $W$, de bewering $P$, enz.
Het meest elementaire niveau van het gebruik van letters waar je mee kan 'rekenen' is het geven van een naam aan een vaststaand (zij het soms onbekend) getal. In plaats van te spreken over 'ik heb een getal dat...' spreek je over 'het getal $a$'. Je geeft dat getal (dat je nog niet kent) maar even een naam, dat 'praat' gemakkelijker...
In plaats van '$3\cdot ...+10=19$' kan je schrijven '$3\cdot x+10=19$' of '$3x+10=19$'. De 'bedoeling' is dan meestal om de (tot dan toe nog) onbekende waarde van '$x$' te bepalen zodat er een 'ware bewering' ontstaat. In een dergelijk geval spreken we van 'onbekende'.
In een formule als $y=3x+10$ hebben de letters een andere rol. Het is niet een onbekende waarde maar een hele verzameling van mogelijke waarden. In een dergelijk geval spreken we van 'variabele' of 'veranderlijke'.
|