Meestal is er aan het eind van een traject een eindopdracht. Dat is een grotere opdracht waar de student laat zien waar het gehele traject toe heeft geleid.

De eindopdracht zou ruimte moeten geven voor de student om te laten zien wat hij/zij geleerd heeft. Mijn ervaring is dat je beter een 'globaal geformuleerde' eindopdracht kunt geven omdat dat de meeste ruimte geeft voor eigen keuzes. Uiteraard moeten die keuzes in het eindverslag onderbouwd worden, maar geef studenten waar mogelijk zoveel mogelijk ruimte om echt 'eigen keuzes' te maken. Bij voorkeur moet je ook de 'producten' ook echt laten inzetten in het onderwijs. De resultaten zijn dan authentieker, van een hoger niveau en 'echt' uitproberen levert zoveel meerwaarde op.

Uiteraard zijn er wel eisen aan de randvoorwaarden, de motivatie, de reflectie en de verslaglegging. Uiteraard hoop je als docent natuurlijk dat je de beoogde leerdoelen van de cursus terug vindt in het 'eindproduct'. Hoe minder je dat stuurt hoe groter de lol als je dat lukt...:-)

Daarna kan het nuttig zijn eindresultaten, de beroepsproducten e.d. voor iedereen beschikbaar te maken. Een openbare tentoonstelling, lesmateriaal uploaden naar wikiwijs, een mapje maken met alle werkstukken, je verzint het maar!

Op een bepaald moment zijn alle vragen beantwoord, alle opdrachten gedaan. De eindopdracht ingeleverd en beoordeeld. De docent heeft alles bekeken, van feedback voorzien en de student in klaar! De punten zijn binnen...

...maar nog niet helemaal...

Het is altijd goed om de opzet van de cursus, de inhoud van de cursus en de rest van de gang van zaken te evalueren. Meestal nodig ik de studenten uit vooral de online module evaluatie in te vullen. Ik vraag ze ook altijd om dat zo eerlijk mogelijk te doen omdat je er dan als docent er iets aan hebt.

Met GOOGLE-docs is het maken van een invulformulier een fluitje van een cent. Vragen die je zou kunnen stellen:

• Wat vond je bijzonder zinvol? 
• Wat heb je geleerd? 
• Wat kan beter? 
• Wil je verder nog iets kwijt? 
• Als je voor de cursus een cijfer zou mogen geven van 1 tot en met 10. Wat zou je dan geven?  

Ik doe dat niet anoniem. Anonieme cursusevaluaties? Ik weet niet. Wat heb je er aan? Vooral niet als je dan ook nog de verkeerde vragen stelt. Dus dat doen we maar niet. In het hele proces is juist weten 'wie wat zegt' heel belangrijk. Het gaat tenslotte om de relatie van student, docent en leerstof. Juist de samenhang van opdrachten, activiteiten, resultaten, ... geeft inzicht in het leerproces. Er is altijd ruimte voor verbetering, maar om dat goed op z'n waarde in te schatten is het nuttig te weten wie wat vind en waarom...