6. Docent ICT voor jaar 1

Na de zomervakantie van 2001 ben ik gevraagd om de lessen 'ICT voor jaar 1' te verzorgen. Er waren readers over het werken met Word, Excel, Powerpoint,... maar geen directe neiging te investeren in tijd. Zo kon het gebeuren dat ik les moest geven in 3 computerlokalen tegelijk met zo'n 80-90 studenten. 't Was werkelijk een chaos. Volstrekt verkeerd georganiseerd, zoek het maar uit...

Ik geloof dat ik het eerste jaar Blackboard heb gebruikt. Een jaar later had ik de opdrachten op mijn website staan... Een cursus ICT? Daar zet je natuurlijk ICT bij in.

Het idee om naast een website waar studenten alle informatie kunnen vinden, een forum en nog zo wat dingen was wel een goed idee. Daarna zijn er nog wat versies geweest...

  • ICTdro
    "Het bezit van een hamer, spijkers en een stel planken leidt niet noodzakelijkerwijs tot een hondenhok, een boekenplank of een huis."

Uiteindelijk was het een prima cursus. Ik geloof alleen niet dat het management er ooit iets van begrepen heeft. Soms was de cursus eigenlijk overbodig omdat iedereen al heel erg ICT-vaardig was en soms was het een struikelvak. Niet omdat het zo moeilijk was maar omdat een aantal studenten zich zonder 'dwang' er niet toe kunnen zetten om de opdrachten te doen. 

De aanpak van de cursus zelf was natuuriljk ook al een voorbeeld was ICT-gebruik. Het ging daarbij dus niet alleen om de opdrachten maar ook om de manier waarop je zoiets regelt. Het ging misschien zelfs niet eens zo zeer om ICT alswel om de vraag 'wat kun je in je onderwijs met ICT?'. Sommige studenten begrepen dat heel goed en doen enorm leuke dingen.

  • Wat richt je aan?
    Heel soms blijkt dat wat je doet ook nog 's (per ongeluk?) vruchten af te werpen. Mijn dag kan dan niet meer stuk... ook al zijn het natuurlijk wel deze studenten die uiteindelijk doen wat ze doen, ondanks alles....

Als je vindt dat je een expert bent op het gebied van leren en je geeft een ICT-cursus dan geef je natuurlijk zelf het goede voorbeeld. Uiteindelijk was het kennelijk mogelijk om met 32 dagdelen zinvol onderwijs te verzorgen voor zo'n 600 studenten. Je zou denken dat zoiets alleen al vanuit financiële redenen interessant is...

Je zou kunnen zeggen dat als je vaststelt dat een aantal studenten niet in staat lijken te zijn om zelfstandig een relevante (en niet heel erg moeilijke!) taak uit te voeren zinvolle informatie is! Dat je daar dan met die student 's over zou moeten praten!

Ik was wel blij dat ik er van af was. In het land der blinden moet men geen paarlen voor de zwijnen werpen, zullen we maar zeggen.

Opbrengsten

  • Het is heel goed mogelijk om studenten zelfstandig zinvolle en pratijkgestuurde opdrachten te laten doen. Ondersteuning via een website, helpdesk en andere digtale vormen van interactie kunnen daar op een positieve manier aan bijdragen.
  • Deadlines stellen werkt niet. Laat studenten zelf maar zien wanneer het werk wordt ingeleverd. Doen ze 't niet? Dan maar niet...:-)
    Anders leren ze 't nooit. Spreiding van het inleveren van het werk geeft de docent ook meer ruimte na te kijken als het uitkomt.
  • De mensen die beslissingen moeten nemen omtrent de integratie van ICT in het onderwijs hebben zelf onvoldoende kennis en ervaring om dat in goede banen te leiden. Erger is dat ze zich dat niet realiseren.
    Zie Het Dunning-Kruger effect
  • Het ontbreekt in het algemeen aan een inhoudelijk visie op het gebruik van ICT, zowel in organisatorische als in onderwijskundige zin. Men laat zich te veel leiden door hogeschoolbeleid en logistiek.
  • Er is geen enkele aandrang om zinvolle experimenten te stimuleren, ondanks dat ze veel kennis genereren omtrent het gebruik en de inzet van ICT.
  • Studenten op een lerarenopleiding zijn doorgaans prima staat om heel veel eigen keuzes te maken, maar dat is anders dan studenten het allemaal maar zelf uit te laten zoeken!